

Bij cellist Ella van Poucke is Schumann stoer en kwetsbaar tegelijk ****
Recensie
Pagina delen

Als Van Poucke nog een ‘aanstormend talent’-imago had, mag ze nu een rijp musicus worden genoemd, want zo speelt ze. Haar toon is direct en uitgebalanceerd, geen sentimenteel gedoe. Bij haar is Schumann stoer en kwetsbaar tegelijk.
Dat hoor je al in het eerste cellothema. Ze laat de ingetogen lyriek klinken, zonder in de valkuil van aanstellerigheid te vallen. De dubbelgrepenpassage in het langzame tweede deel is wondermooi. In het derde deel pingpongen solist en orkest elastisch heen en weer; het eerste thema lekker ruig, het tweede lieflijk.
Album Ella van Poucke
Robert Schumann: Complete Works for Cello
Challenge